Chapter 2: Chun saved someoneA Chapter by rielovellaaction scene this timePagkalipas ng ilang
minute ay dumating si Arron na bitbit ang isang lalaki. “Mga pulis, ito ang
totoong kumuha nung bag ng babae kanina.” “Paano mo nasabi?”
Tanong ng pulis. “Hoy! Umamin ka na.”
Pinagtutulak ni Arron ang lalaki at nilabas niya ang kamao niya at hinila ang
damit. “O~~Opo! Ako po ung
kumuha nung bag.” “O sige, palayain
niyo na ang lalaking iyon.” Tinuro ng pulis si Chun at may Lumapit na pulis sa
harap ng kulungan ni Chun. “Laya ka na.”
Inunlock ng pulis ang kadena at lumabas si Chun. Nakita ni Chun si Arron at
pinuntahan agad ito. “Arron? Ikaw?” “Syempre, ako pa.”
Nagmalaki si Arron at siya ang nakatulong sa kanyang kuya. “Paano ako nakalaya?”
tanong ni Chun pero natutuwa siya at nakalayas na siya sa lugar na iyon. “Basta, kwento ko na
lang habang pauwi na tayo.” ♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥ “Ah, yun pala ang nangyari. Pero Nakakainis
talaga ang babaeng iyon! Hindi man lang niya ako pinakinggan o initindi tapos
tinamaan niya ang"“ Tiningnan ni Chun ang kanyang ‘xiao di di’ at tinignan din
ni Arron. “At pinahiya niya ako sa madaming tao.’ “Naku, kung ano man
iyang galit na iyan ay idaan mo na lang sa ♥10♥ Boxing.” Agad na nagpalit si
Chun ng damit at nagboxing. “Ikaw humawak ng
punching bag.” Pagkahawak niy Arron ay sinuntok niya agad
ito. Nabigla si Arron at ngayon niya lang naramdaman ang lakas ng suntok niya
na ganun. “Ingat naman ng onti
Chun, wag masyadong mainit ang ulo.” “Kahit… isipin… ko
na… babae siya… kung ito siya… kanina ko pa… binugbog.” “Kahit naman ako,
medyo galit sa babaeng iyon. Naalala mo ba kung sino ang tumawag sa akin na guard.
Siya yun.” “Oh tignan mo! Pero
bakit hindi ka mukhang galit?” “Kasi siya, maganda
siya at type ko yung mga babaeng
palaban.” “Pero, di ko pa rin
matiis ang ginawa ng babaeng yun.” “Teka, sino ang
babaeng tinutukoy niyo?” Nabigla si Chun at
Arron at may biglang nagsalitang babae. Pagkalingon ni Arron sa pintuan ay si
Selina pala iyon. “O Selina, ikaw pala.
Paano na yung ukay-ukay?” Nag-aalalang sinabi ni Arron. “Don’t worry, andun
naman si Rainie at si Angela.” “Huwag mag-alala? Eh
si Angela pa naman ay nakakasira ng kahit anong gamit lagi eh.” Tanong ni
Arron. “Eh, hayaan mo na!
Kanina pa kasi ako andun eh, nakakatamad na. Nga pala, sino ang babaeng
tinutukoy niyo kanina?” ♥11♥ “Ah yung babaeng
pinagkamalan akong magnanakaw.” “Bakit naman?” “Dahil nung nakita ko
na ninakawan yung babae, hinabol ko yung magnanakaw at binigay sa akin nung
magnanakaw ang ninakaw niya kaya ako ang napagkamalan na magnanakaw.” “Ah, pinaliwanag mo
ba?” “Oo, kaso ayaw man
niya making o maniwala.” “Pero~” biglang
ngumisi si Selina. “Narinig ko na maganda ang babaeng iyon ah.” “Oo naman.” Inalala
uli ni Arron kung gaano kaganda ang babaeng iyon. “Kaso nga lang, nung
pinagbuksan ko ng pintuan ay sinabi niya na ‘Salamat guard’ “ “Hay naku! Kaw kasi
Arron, pagkatapos ka lang iniwan kasi ni Guigui ay ni wala ka na atang plano
mag-ayos ng iyong sarili eh.” Nalungkot bigla si
Arron sa mga sinabi ni Selina. Tama nga naman siya, pagkatapos ng araw na iyon
ay hindi na talagang nag-ayos ng kanyang sarili. Napatingin si Chun kay Arron
at napansin ang kalungkutan na nasa kanyang labi. “Selina, kaw talaga,
alam mo namang nalulungkot si Arron kapag naalala si Guigui.” “Ah… hindi hindi. Ok
lang ako.” Itinanggi niya na malungkot siya at ngumiti na lamang. Nanahimik ang paligid
nang may pumasok sa gym. “Ate Selina!” Tawag
ni Rainie. “Pumunta po kayo sa shop, may ginawa nanaman po si Angela.” ♥12♥ “O sige, susunod na
ako.” Sagot niya. “Chun, Arron una na ako.” Nagpaalam si Selina kay Chun at
Arron. Pagkaalis ni Selina
ay itinuloy na ni Chun ang gingawa niya kanina. “Arron?” Napatingin
siya kay Arron. “Di ka pa rin nakaka-move on noh?” Nanahimik si Arron
kaysa sa sumagot at napansin ito ni Chun. “Sige kaw naman ang
sumuntok.” Sabi ni Chun. Sa sobrang naalala ni Arron si Guigui ay hindi niya
narinig si Chun. Nagsnap ng daliri si Chun at nabigla si Arron. “Huh?! Bakit?” “Kaw na. Kanina ka pa
kasi tulala dyan eh.” “O sige.” Nagpalit na
ng pwesto si Arron at Chun at nagboxing. Arron’s POV Guigui, musta ka na?
Pagkatapos ng ilang taon, naalala mo pa ba ako? End of POV Pagkatapos nila
magboxing ay pumunta na sila sa talyer para magtrabaho uli. Nagpalit si Chun at
Arron ng damit at pagkatapos inayos na ni Chun ang isang kotse. “Aayusin ko na itong
kotse ah.” Sabi ni Chun habang dala ang tool box. “O sige. Nga pala,
mag-ingat ka ng onti, mayaman ang may-ari niyan.” “Salamat sa
pagpapaalala.” Ngiti ni Chun. ♥13♥ ♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥ Si Ella naman ay
nakabalik na sa bahay nila. Habang papasok siya ng gate ay nakita niya ang
kotse ng kanyang kapatid na si Calvin. “Aba!” Nabigla si
Ella at dumating ang kuya niya. “Anong mayroon at andito si kuya?” Agad siyang pumasok
ng bahay para salubungin ang kanyang kuya. Pagkapasok niya ay nakita niya si
Calvin kasama ang isang babae na maiksi ang buhok at payat ang katawan. “Hi kuya! Bakit ka
andito?” “Siyempre, andito ako
para sa maganda kong kapatid.” Ngiti ni Calvin. “Naku! Nagbiro naman
siya.” Natawa silang dalawa. “Anong gusto mo kuya?” “Wala, ano ba?!
Andito ako dahil birthday mo kahapon di ba? Happy Birthday sis!” “Salamat.” Napatingin si Ella sa
katabi na babae ni Calvin dahil ngayon lang niya nakita ang babaeng ito. “Sino siya?” Tinuro
ni Ella ang babae. “Ah siya si Hebe, ang
girlfriend ko.” Tumayo si Hebe at
lumapit si Hebe kay Calvin. “Hebe, siya si Ella.
Ella, siya si Hebe.” Ipinakilala ni Calvin ang dalawang babae na mahalaga sa
buhay niya. ♥14♥ “Ah, hi Ate Ella.”
Nakipag-hand shake si Hebe kay Ella. Ngumiti si Hebe at Ella. “Wag mo akong
tawaging ate, Ella na lang.” Tumango si Hebe at
ngumiti uli. Natuwa si Calvin at napakilala na niya si Hebe kay Ella. “Ah Ella, muntikan ko
nang makalimutan.” Kinuha ni Calvin sa sofa ang regalo niya kay Ella. “Ito nga
pala regalo ko sa iyo.” Kinuha ni Ella ang
malaking box na binigay ng kanyang kapatid at binuksan ito. Pagkabukas ay
nakita niya ang isang yellow dress. “Kuya naman!”
Nagreklamo si Ella. “Bakit ito binigay mo? Alam mo namang ayaw ko ng mga
ganito?” “Pero kailangan mo ng
mga ganyan di ba?” “O sige na nga.
Salamat.” Pilit na sinabi ni Ella. May inilabas din si
Hebe na box at nahihiyang binigay ito kay Ella. “Ella… Uhmmm… Eto
regalo ko po sa inyo… Happy birthday!” Bati ni Hebe. “Ow? Salamat!”
Nabigla si Ella at may regalo kaagad siya mula kay Hebe na ngayon lang niya
nakilala. Pagkabukas niya ng box ay nagulat siya. “Wow! Jersey! Tapos
23 pa ang number.” Natuwa si Ella at natanggap niya ay jersey. Napayakap siya
kay Hebe sa sobrang tuwa. “Paano mo nalaman na gusto ko ng ganito?” “Kasi, nakukukwento
ka ni Calvin minsan at nabanggit niya na mahilig ka sa jersey at number 23
dahil kay Michael Jordan.” ♥15♥ “Aba kuya! Magaling
ka naman pumili ng babae eh. Buti pa si Hebe, marunong pumili ng regalo sa
akin. Di katulad mo, sarili kong kapatid, binigay dress.” Nagtatampo si Ella
kay Calvin dahil mas higit na nakuha ni Ella ang regalo na maganda kay Hebe
kaysa sa sarili niyang kapatid. “Syempre. Kasi siya
ang Hebe ko.” Ngumiti si Calvin at niyakap niya sa baywang si Hebe. Tapos may
biglang may naalala si Calvin at Napatingin siya sa kanyang relo. “Ay! 12 na
pala. Alis na kami Ella.” “O sige, bye! Ingat
kayo ni Hebe ah.” Pagkatapos ay umalis
na sila ni Hebe. “Hay!!” Napabuntong
hininga si Ella. “Si kuya talaga. Buti na lang at may nagkagusto kay
kuya.” Pagkatapos ay umakyat na si Ella
at pumasok sa kanyang kwarto. ♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥•♥ Pagkatapos ng buong mag-araw
ng pagtatrabaho ay pumunta si Chun sa isang food store para bumili ng pagkain..
Habang naglalakad siya ay may nakita siyang isang grupo ng mga lalaki dala ang
isang matandang lalaki. Tumakbo kaagad siya
at tinulungan ang matandang lalaki. “Teka! Anong
nangyayari dito?” Sabi ni Chun habang tinutulungan niya ang matanda. “Wala ka nang
pakielam. Umalis ka na dito hangga’t maaga pa kundi sasaktan namin ang
matandang yan kasama ka.” Galit na sinabi ng isang lalaki. “Hindi ako aalis dito
hangga’t di ko siya naililigtas.” Tumingin si Chun sa matanda. “Wag po kayo
mag-alala, ililigtas ko po kayo.” ♥16♥ pabulong na sinabi ni
Chun . Sa sobrang galit ng
lalaki, biglang sinuntok ng lalaki si Chun at nagdugo ng onti ang labi ni Chun. “Yun lang ba kaya niyo?”
nagmayabang si Chun. “Akala ko pa naman, mapapatay niyo na ako sa sapak niyo,
yun pala hindi.” Natawa si Chun at sinuntok ang lalaki. Nabigla ang lahat
dahil ang lakas ng pagkakasuntok ni Chun sa lalaki. “Ang lakas nun ah.”
Sabi ng isang lalaki. Biglang nagbulungan ang mga lalaki sa grupo. “O ano? Gusto niyo
pa?” Hamon ni Chun. Lumapit naman ung mga
lalaki at susubukan sana nilang suntukin si Chun pero nagantihan kaagad sila ng
mga malalakas na suntok ni Chun. Sa sobrang takot ay lahat sila umalis. “Ok lang po ba kayo?”
Nilapitan ni Chun ang matanda. “Ok lang ako Iho.
Salamat sa pagtulong mo sa akin.” Ngiti ng matanda. “Ah ok lang po iyon.”
Nakangiting sinabi ni Chun. “Oo nga pala po, kailangan ko na po mauna.”
Nagpaalam si Chun sa matanda. At agad umalis si Chun. Ang matandang
lalaking iyon ay si Mr. Chen pala. “Hmmm… Ang lakas
naman ng lalaking iyon. Mukhang maganda kung siya ang…” sabi ni Mr. Chen.
“Kailangan kong mahanap ang lalaking iyon.” ♥17♥ © 2010 rielovella |
Stats
221 Views
Added on January 1, 2010 Last Updated on January 1, 2010 AuthorrielovellaMuntinlupa, PhilippinesAboutI'm Liriel. 15 years old girl living in Philippines I like writing stories about love(especially about S.H.E. and Fahrenheit. In short, fanfic. :) ) and poems(if I'm inspired). I write likeS.. more..Writing
|