AKOA Chapter by Dhayeboses ng kabataang mag-aaralAng sabi nyo'y ako ang pag-asa nitong ating Inang Bayan Ako ang sasagip sa nararanasan nitong kahirapan; Ako ang gagamot sa mahapding sugat na nararamdaman Ng lahat ng anak na nangakahimlay sa kanyang kandungan. Madalas sabihin ng ilan sa inyong ako ang siyang sagot Sa mga tanong n'yong magpahanggang- ngayo'y 'di pa rin malimot; Paano si Juan? Kailan tataas ang sweldong karampot? Sino ang mabuti at karapat-dapat maging isang lingkod? Nariyan sa kalye ang napakaraming matang nang-uuyam Mayro'ng nanlilibak, mayro'ng nagmamaktol at mayro'ng palaban; Mayroon din namang naglalahad-kamay upang magkalaman Ang mga sikmurang kahit tanghali na'y hanap ang almusal. Mga kapuspalad, kaawa-awa nga kung ating isipin Kapatid raw sila kaya nga dapat lang na sila'y sagipin; At ako ang sagot sa madalas nilang dinadaing-daing Ako ang pag-asa sa muling pagbangon nitong bayan natin. Paano nga kaya matutupad itong hinahanap ninyo? Ako'y walang-wala kundi ang mumunting pag-asang dala ko; Ang kaalaman ko'y dapat pang hubugin ng mga kamay n'yo Kasama ang pusong makauunawa sa kalagayan ko. O, paano kaya ang bulsa kong butas lalo kapag 'exam'? O kaya'y ang 'project' na di ko magawa pag walang 'materials' Batid ko rin naman, kaya kong umawit, kaya kong sumayaw Subalit 'ni walang pangrenta man laman niyong kasuotan. Sana naman ako'y handugan n'yong muli ng malaking puso Sa tuwing papasok na nakatatawa ang suot kong baro; Nais ko lang namang marinig na muli, mahalagang turo Upang sa pagdating ng bagong umaga'y wala ng susuko. Oo, payag ako, ako ang sasagot sa mga tanong n'yo Ako ang sasagip, ang s'yang magbabago sa lupaing ito; Ako'y kabataan, mag-aaral akong sana'y tulungan n'yo Isa akong dukhang nagsisikap maging 'di lamang 'sang AKO! © 2014 DhayeAuthor's Note
|
StatsAuthor |