Pusong ligaw

Nagbabadya ang luha

Sa mga matang umaasa pa

Puso’y naghahanda

Sa sakit na uli’y madarama

Sa muling pagkikita,

Di ko alam kung bakit puso’y nananabik

At ang pangalan moa ng siya paring pintig.

Nasaktan ma’y ikaw pa ring ang hanap

Ikaw ang siyang nawawalang sangkap

Upang ang pusong wasak

Ay mabuo’t muli’y iyong hawak.

Ilang beses man na ako’y iyong saktan

Di ko alam kung bakit pag-ibig mo pa din ang nais makamtan.

Di mawari kung bakit sa isip ikaw pa din ang laman

Kahit isang tambak na ang nagawa mong kasalanan.

Di ko alam kung bakit di pa rin makalimot

At sa sawi kong puso, ikaw ang mabisang gamot.

Nawa’y saki’y mayron pa ding pagtingin

At muli ang puso ko’y iyong angkinin

Pagkat kita’y pinapangarap

Pusong tanga’y ikay ang hanap.

 

Reviews

[sette]

o pag ibig na makapangyarihan.... masunod ka lamang. by balagtas, through your poem, it speaks volumes on how to move on and how to start anew. the pain will always be there and clearly expressed in the poem.