Itay

Itay

A Poem by JASSPinoy

ITAY

Batid ko, na sa unang pagkakataon kong pagtangis 
Kasabay noon ay ang puso mong kagalaka'y labis
Maaliwalas na kaaragan, sya kong nasumpungan
Wari mo'y sa wakas sumapit na ang bunso ng angkan.

Sa bawat bukang-liwayway na ako'y maysakit
Iyong kalong ang sanggol sa iyong mga bisig
Sa magdamag na paghimbing habang nilalamig
Ramdam ko ang init sa kumot mong pinangtabing.

Salat man tayo noon sa karangyaan ng buhay
Di mapapantayan ang pag-aaruga mong tunay
Nilingap na tumatag sa anumang pagsasanay
Upang hakba'y di malihis ng landas... Salamat 'Tay.

Lumipas ang panahon hanggang ako'y magkaulirat
Bitbit pa rin ang pangaral mo sa 'king mga balikat
Di makakalimot, kahit malayo ang iyong agwat
Sa puso't isip ko'y ikaw ay aking dinadakila.

Sa 'king pagtanda, mga pamana mo'y ipapahiram
Sa 'king mga supling, tiyak nilang mauulinigan
Di mawawaglit mga pangaral mo mahal kong Itay
Iyan ay aking panata habang ako'y nabubuhay.

© 2017 JASSPinoy


My Review

Would you like to review this Poem?
Login | Register




Share This
Email
Facebook
Twitter
Request Read Request
Add to Library My Library
Subscribe Subscribe


Stats

83 Views
Added on July 29, 2017
Last Updated on July 29, 2017

Author

JASSPinoy
JASSPinoy

Philippines



About
Engineer by profession but loves to write poem as a Hobby :) more..

Writing
My Dog My Dog

A Poem by JASSPinoy


Pagbati Pagbati

A Poem by JASSPinoy


Kampeon Kampeon

A Poem by JASSPinoy