nag-iisa

Sa 'king pag-iisa'y aking nadarama
Ang lungkot at hirap ng buhay na aba.
Ngunit bakit kaya itong mga luha
Tila nagtatago ayaw magpakita.

At sa pag-iisa sa lalim ng gabi
Diwa'y naglalakbay at walang masabi
Walang makausap kundi ang sarili
Sinisikap damhin pusong nakakubli.

Saan ko kukunin ang ibayong lakas
Na kinakailangan pagsapit ng bukas?
At yaong paglingon sa 'king mga bakas
Na aking naiwan doon sa lumipas.

Iya'y katanungang sagot ang kailangan
Ng pusong sugatan, pagal na isipan.
Nawa ay masagot abang kahilingan
At maging matatag sa paninindigan.

Reviews

[Cyprian Van Dyke]

Nagkaroon na ako sa google translate ang tula, ngunit kung ano ako naiintindihan ng mga ito ko nagustuhan. Ito ay emosyonal at well ipinahayag. Ang mga uri ng tula ay walang tiyak na oras becuase kaya maraming mga tao pakiramdam ng iyong sakit. Kahit na ito ay isang purga dahilan na isulat mo. Salamat sa iyong pagbabahagi. :)

Paumanhin para sa anumang hindi pagkakaunawaan. Again, gumagamit ako ng google translate.

[genalyn caguimbal]

Thank you so much for your effort to read my poem. I appreciate it very much. It is an honor na napansin nyo po ang aking akda.

[Cyprian Van Dyke]

You're most welcome. It was my pleasure. :)

[genalyn caguimbal]

Nalikha ko po ang tulang ito noong panahong malungkot ang lahat at nag-iisa ako. Noong mga panahong hirap na hirap ako na para bang ubos na ang lahat ng lakas ko para lumaban sa buhay. Pakiramdam ko wala ng umagang darating sa madilim na kinalalagyan ko. Tila ba ayaw ko ng bumangon pa. Pagod na pagod na ako. Pero salamat sa lord na nalampasan ko lahat at ngayon ibang mga pagsubok naman ang hinaharap. Ibinahagi ko po yan para magbigay inspirasyon sa mga makakabasa nito. God bless everyone. Salamat sa pagbibigay ng oras na basahin ang aking akda.