ParasitesA Poem by Mark Atas
Putang Ina talaga!
Ang mga taong makakapal ang mukha Wala ng ginawa kundi magsamantala Ang tibay nila! Hindi ko sila mapuksa! Kasing tindi ng aso, kung sila'y makaamoy Nakaka init ng dugo, gusto ko nang umapoy Ayokong isipin, na trip ko nang pumatay Mahal ang kabaong, magastos ang lamay Sa panaginip ko, sila'y aking pahihirapan Igagapos sa puno at aking sisilaban Bubuhusan ng asido ang lapnos nilang katawan At ipapakain sa buwaya ang natitirang laman Sadyang napakasama ng aking pag-iisip Pero sabi ko nga, iyon lamang ay panaginip Talaga nga sigurong malupit ang mundo Sa mga kagaya kong malalambot ang puso Hindi namn ako yung tipong mabait Marunong din naman ako maghasik ng galit Tumira ng patalikod at bumanat ng malupit Sa mga hayop na taong mahihilig mang gipit Aking isasantabi ang poot na nararamdaman Upang ipagdasal ang kanilang mga kasalanan Tao lang ako at limitado ang Karapatan Diyos na ang bahala sa kanilang kasamaan © 2016 Mark Atas |
StatsAuthorMark AtasManila, PhilippinesAboutWHO AM THE F*CK AM I?? Humor is my weapon, sarcasm is my shield. I snore when I sleep. I can't control my temper. I eat too much junks. I don't like to travel. I like war movies. I wear bro.. more..Writing
|