p Peep in the Past

http://www.wattpad.com/35489147-sis-behave-p-peep-in-the-past

Miska was playing someplace near while her parents talked to people from the school. She couldn't understand what they were talking about. Everything was jibberish for her. But then she noticed her parents were leaving and ran towards them.

"Mama! Papa!" sigaw ng isang five - year old na bata habang hinahabol ang mga magulang niya.

Nang maabutan niya ito, lumingon ang ina niya bago pumasok ng sasakyan habang lumuhod ang ama niya para makausap ito. 

 "You'll be fine here." he said, cupping his daugter's face. "They'll look after you while we are gone." 

 "But . . ." Miska said whimpering. 

 "No buts. No ifs. This is a great school Miska, a nice dormitory to live in with kind people to be with."

She hugged her dad. "But Pa!" 

 "It's okay dear, we'll be back soon. You'll never notice we were gone. And do make some friends." 

 "They're scary papa. They are." she protested.

"Mahuhuli na tayo sa flight Pa!" sigaw ng asawa mula sa kotse.

"I'm sorry honey, but we need to go. Just be good okay? We still need to send your brother to your aunt." paliwanag ng tatay sa anak. Tumango siya para sumenyas sa mga caretaker ng eskwelahan na kunin na si Miska. 

 Bumitiw siya sa pagkakakapit ng anak. "Pa!" sigaw ni Miska. 

 "Be good, Miska." sambit nito sa anak. 

 "Why can't I live with auntie instead?!" pasigaw na tanong ni Miska habang pumapasok na ang ama sa kotse. 

 Mas lumakas ang iyak ni Miska nang marinig na umandar ang sasakyan, kaya naman kinarga siya ng isang caretaker habang ang isa naman ang nagdala ng mga gamit niya. 

"Let's go inside. Miska, right?" Tumango lang si Miska habang busy parin sa pag-iyak. "Masaya dito. Marami kang magiging friends. Tsaka marami kang matututunang mga bagay dito, Miska. . ." 

 Patuloy sa pagsasalita ang caretaker para mapakalma ang bata. Hinihimas-himas pa nito ang likod niya, si Miska naman, walang magawa kung hindi ang yumakap nalang.